Burj Al-Arab – Dubai

Over het enige zevensterrenhotel ter wereld

Burj Al Arab

Eerder op deze blog bespraken we al de immense architecturen in de Verenigde Arabische Emiraten. De Burj Dubai, het hoogste gebouw ter wereld, was hiervoor een treffend voorbeeld. De Burj Khalifa, zoals de hoge toren ook wel genoemd wordt, is zeker niet het enige imposante gebouw in het Midden-Oosten. Vanaf de jaren ’90 ging het in deze streek financieel zeer goed, dus konden de mooie, en grote architecturen niet uitblijven. Een van de meest dure gebouwen in deze regio is de Burj Al- Arab (de Arabische toren).

In 1994 werd begonnen met de aanleg van een kunstmatig eiland voor de kust van Dubai. Hiervoor boorden men 230 betonnen pijlers, 40m de grond in. Later werden enorme hoeveelheden zand en rotsblokken gebruikt om het eiland te vormen. Het eiland staat via een brug in verbinding met het platteland.
Na 3  jaar was het eiland klaar en kon men beginnen aan de bouw van het hotel. Vlak voor het einde van het millenium, op 1 december 1999, was het hotel klaar voor de opening.

Architectuur

Een traditionele ‘Dhow’

De atypische vorm van het hotel is gebaseerd op een traditionele Arabische boot, de ‘Dhow’. De zeilen van dit schip staan in een omgekeerde ‘V’-vorm, en staan bol als de wind in de zeilen zit. Deze vorm werd in het hotel overgenomen. De totale hoogte van het hotel bedraagt 321m, en is daarmee het vierde hoogste hotel ter wereld. Tussen 1999 en 2008 was het zelfs het hoogste ter wereld.
Ook de bouwmaterialen zijn gebaseerd op de ‘Dhow’. De bolle kant is gemaakt uit een versterkt glasvezeldoek en heeft de typische witte kleur van de Dhow-zeilen. Al wordt het zeil op het hotel door verschillende lichten gekleurd. Dit doek is ook de afsluiting voor de enorme lobby.
De lobby in het hotel is 180m hoog, en is daarmee de hoogste lobby ter wereld. Voor wie zich hier niets bij kan voorstellen: je zou in deze atrium het Vrijheidsbeeld, en zijn sokkel kunnen plaatsen.
In een warm land zoals Dubai is het niet simpel om zo’n hoge ruimtes te bouwen. Doordat de ruimte gekoeld moet worden, om de klanten tevreden te houden, bestond de kans bestaat dat er zich regenwolken ontwikkelen in de lobby. Daarom is een ingenieus koelsysteem ontwikkeld en werd de temperatuur in de eerste 6 maanden structureel naar beneden gebracht om regenwolken te vermijden.

180m hoge atrium

Tom Wright, de ontwerper van het hotel bedacht samen met interieurarchitect Khuan Chew, enkele decadente eigenschappen om het gebouw nog net iets aantrekkelijker te maken. Naast de imposante lobby is een groot deel van het interieur gevormd uit marmer en goud. In totaal zit er 25.000m² marmer verwerkt en 1.500m² 24-karaats bladgoud.
Op het dak van het hotel is een helikopterplatform aangelegd om de allerrijksten te ontvangen. Op dit platform werd in 2005 de hoogste tennismatch ooit gespeeld. Dit was een demonstratiewedstrijd tussen Andre Agassi en Roger Federer.
De allerrijksten hebben naast een helikopterplatform nog enkele andere privileges zoals privébioscopen, eigen ingangen en eigen liften.

Prijzen

De totale kosten van dit project worden geschat op 600 miljoen dollar. Al is de echte kostprijs een groot geheim. Kenners schatten ook dat het hotel 400 jaar volgeboekt moet zijn, voor het rendabel is. Dit bewijst nog maar eens dat geld geen probleem is in Dubai, en dat het dus meer draait om prestige en uitstraling.

Wie eens wil overnachten in dit hotel kan dit vanaf 800 euro per nacht. Voor de kleinste  kamers betaal je tussen 800 en 6000 dollar per nacht. De duurste kamers kan je boeken vanaf 15.000 dollar per nacht. Voor wie dit nog te weinig is, zijn er nog 2 penthouse suites waarvoor je 30.000 of 50.000 dollar per nacht voor betaalt.

Fun Facts:

Federer- Agassi op het helikopterplatform in 2005

• Het kunstmatig eiland dat ze aanlegden voor deze toren ligt niet toevallig op 280m van de kust. Vanop deze afstand zou de toren het strand nooit in de schaduw zetten.
• In het hotel telt een dresscode. Jeansbroeken, T-shirts, korte broeken en sportkledij zijn niet toegestaan. Al is dit niet het enige hotel waar deze dresscode geldt.
• Het hotel serveert jaarlijks 10 ton chocolade
• Het duurt het 19-koppig kuisteam een maand om alle ramen te wassen. Na de maand beginnen ze gewoon op nieuw.

Klik hier om terug te gaan naar het Mi(ni)sterie van Architectuur

*Dit Artikel werd geschreven door Bart Van Nieuwenhuyse. Student postgraduaat digitale marketing en communicatie aan de Ehsal Management School

Guggenheim museum – Bilbao

Over een scheef museum

Bilbao Guggenheim Museum

Spanje staat sinds lange tijd in de top-5 populairste vakantiebestemmingen van Belgen. Het grappige is dat we vrijwel altijd naar dezelfde plekken gaan: de kustlijnen, de Canarische Eilanden, Barcelona, de Balearen en in mindere mate Madrid en Valencia. Een stad die zich recent wat meer op de kaart heeft weten te zetten is Bilbao. Dat heeft voor een deel te maken door een architecturaal hoogstandje: het Guggenheim Museum.

Een vreemde plek voor een Guggenheim Museum

Guggenheim museum Bilbao

Bilbao is de grootste stad van de Spaanse regio Baskenland, de regio die direct associaties oproept met de terreurbeweging ETA. De afscheidingsbeweging strijdt sinds 1959 voor een onafhankelijk Baskenland en is verantwoordelijk voor een reeks bloedige aanslagen. Dit heeft zijn sporen nagelaten. Begin jaren tachtig was Bilbao een nietszeggende, in crisis verkerende industriestad. Het is verbazingwekkend dat juist deze stad één van de vijf steden ter wereld is met een eigen Guggenheim Museum.

De Baskische regering wilde begin jaren negentig Bilbao van zijn negatieve imago af. Dat in dezelfde periode de Salomon R. Guggenheim Foundation op zoek was naar een nieuwe locatie om collecties te exposeren, was een zeer gelukkig toeval. De onderhandelingen om het Guggenheim naar Bilbao te krijgen liepen in het begin vrij stroef. Mede door een subsidie van  166 miljoen euro wist Bilbao de fondsbeheerders dan toch te overtuigen. In 1991 werden bouwcontracten getekend en in 1997 werd het museum door Koning Juan Carlos I officieel geopend.

Computerbarock

Een van de oorspronkelijke schetsen

Het Guggenheim Museum is een kunstwerk op zich door de deconstructivistische vormgeving. Het bouwwerk bestaat uit een verzameling willekeurig bij elkaar geplaatste vlakken en verwrongen lijnen die samen de indruk wekken dat de constructie ieder moment in elkaar kan zakken. De Canadese architect Frank Gehry (ook bekend als de architect van het Dancing house) ontwierp het welvende gebouw eerst, op ouderwetse wijze, met de hand. Hij liet zich in dit proces onder meer inspireren door de film Metropolis van Fritz Lang en de beeldhouwwerken van Brancusi. Daarna gaf hij zijn tekeningen door aan zijn medewerkers, die het vervolgens met computerprogramma’s bewerkten en verbeterden. In die zin is het meesterwerk van Gehry een mooi voorbeeld van computerbarok –welvende architectuur die met behulp van digitale technieken wordt ontworpen.

Computerbewerking oorspronkelijke schets

Nadat het ontwerp was goedgekeurd, verrees in een mum van tijd een glazen en kalkstenen futuristisch bouwwerk met een bijna verblindende titanium coating. Het gebouw heeft een oppervlakte van 24.000 vierkante meter, waarvan 11.000 vierkante meter als expositieruimte in gebruik is. Het hart van het museum bestaat uit een 50 meter hoog atrium van waaruit je de expositieruimtes kunt bezoeken. De ruimtes zijn georganiseerd in drie etages die met elkaar verbonden zijn met een systeem van aan het plafond opgehangen wandelpaden, glazen liften en traptorentjes.

Binnen en buiten

“Mama”

In de negentien verschillende kunstzalen vind men naast de vaste collecties bestaande uit kunstwerken van Dalí, Magritte, Picasso en Warhol ook tijdelijke exposities. Zo hing in een van de ruimtes een grote tentoonstelling van de architect Frank Lloyd Wright, de man achter het ontwerp van het Guggenheim in New York. Hoewel je voor het ‘kleine’ bedrag van elf euro de hele dag binnen kunst kunt bewonderen, zal elke local je zeker aanraden om ook een rondje rond het gebouw te maken. Op alle vier de hoeken van het museum wordt door fascinerende beelden de wacht gehouden. Op een hoek kijkt een tien meter hoge metalen spin ‘Mama’ van Louise Bourgeois op het museumpubliek neer. Mijn favoriet staat echter bij de ingang: de twaalf meter hoge en met bloemen bedekte Puppy  van Jeff Koons.

“Puppy”

Fun facts

• Sinds de opening van het Guggenheim Museum ziet Bilbao het aantal toeristen elk jaar ongeveer met 6 procent stijgen
• Het Guggenheim in Bilbao heeft als bijnaam de Zilveren Artisjok
• Een paar dagen voor de opening van het museum werd ontdekt dat drie als tuinmannen verklede ETA-terroristen bezig waren een bom in het kunstwerk “Puppy” te verstoppen
• Er zijn 2,000 stroomketens, 1,375 voedingskasten en meer dan 80 dimpanelen in het museum nodig om de expositieruimtes van het juiste licht te voorzien
• Het museum had ook een stevig prijskaartje: 89 miljoen dollar.
• De software gebruikt voor het ontwerpen van het museum was oorspronkelijk bedoeld voor de bouw van Franse Mirage-straaljagers

Klik hier om terug te keren naar het Mi(ni)sterie van architectuur